Kako piše Đoković, u bošnjačkim fabrikama namjenske industrije (u Konjicu, Sarajevu, Goraždu, Travniku, Hadžićima..) proizvode pješadijsko naoružanje, protivoklopna i minobacačka oruđa, municiju, eksplozivne materije, balistička zaštitna sredstva, optička pomagala, kompletnu vojnu opremu, pa čak i artiljerijsko raktena oruđa. Najveći uspjeh njihove vojne industrije svakako jeste samohodna haubica 155mm, (koja ima domet 40 km, automatsko punjenjeod šest raketa i GPS navođenje).
Sredstva bivše Vojske Federacije BiH, većinom su operativna (oklopna sredstva, artiljerija, inžinjerijske mašine, raketna oruđa, sredstva nhbo, sredstva veze..) i jedino nedostaje veći dio transportnih točkaša (koji su lako nabavni), i sredstva protivvazdušne odbrane, da bi bila kompletna jedna Kopnena vojska, možda neke nove Vojske FBiH, ARBiH ili kako bi se već zvala. Tehnički i remontni centri već postoje na teritoriji FBiH, što znači da je lako doradljivo i ono što nedostaje na svim ovim sredstvima i oružju.
Treba napomenuti da je 85 posto pješadijskog naoružanja OSBiH smješteno na teritoriju FBiH. U FBiH ima skoro tri puta više magacina municije i eksplozivnih materija nego u Republici Srpskoj, kao i svi magacini vojne opreme u vlasništvu OS BiH.
A kakvo je stanje u Republici Srpskoj?
U Republici Srpskoj postoji Tehnički remontni zavod Bratunac, kao jedini takav u našem entitetu.
Većinski vlasnik ovog zavoda je južnoafrička kompanija “ELW GLOBAL”. Pored usluga remonta oružja i opreme, u ovom zavodu proizvode i lako pješadijsko naoružanje, ali od skoro i u Republici Srpskoj poznato oklopno vozilo “DESPOT”.
Čak 99 posto proizvoda ovog zavoda se izvozi i niko iz Republike Srpske ne poručuje kao iz FBiH da se proizvodi i za “Nedaj bože”!
Tehnika koja je nasljeđena od VRS, a u vlasništvu je Vlade Republike Srpske, skoro pa je propala. Nije održavana, nije operativna i na bilo kakvom tržištvu, može se tretirati samo kao staro željezo.
Svega 15 posto pješadijskog oružja OS BiH se nalazi na teritoriji Republike Srpske i dva magacina municije i eksplozivnih materija. Na teritoriji Republike Srpske nema većih magacina nove vojne opreme u vlasništvu OS BiH.
Na kraju teksta kojeg je prenijela “Slobodna Bosna“, Đoković se pita da li ovo znači da je Republika Srpska bezbjednosno ugrožena?
