Kako je sve više ljudi koji pokušavaju da COVID preleže kod kuće, dr. Aleksandar Ivković, radiolog iz Niša ukazao je na znake koji ukazuju da je neophodno ići kod ljekara.
U razgovoru za “RTS“, dr. Ivković ističe da su prvi znak teškoće u disanju.
Normalan broj udisaja u minuti je 12 do 16, a ako se taj broj povećava na 25 do 30 to je jedan od bitnih znakova da se oboljeli javi ljekaru.
Drugi znak su intenzivne glavobolje koje ne prestaju ni kada se uzimaju analgetici.
Potom, od signala slijede povraćanje koje ne prestaje, dijareja i naravno visoka temperatura, kaže dr. Ivković.
Ivković navodi da je problem u samoj bolesti. COVID 19 je bolest karakteristična po tome što pacijenti često ne znaju da su bolesni i šire i dalje zarazu.
“Prve tegobe koje osete su sitna temperatura, male tegobe i učini im se da je to sve lako. Onda se svaki dan stanje pogoršava i kada već bude kasno jave se lekaru. Radi se o pacijentima koji imaju teži oblik. Oko 80 odsto pacijenta ima lakši oblik bolesti”, govori Ivković.
Prema njegovim riječima, ima i pacijenata bez simptoma, a da imaju promene zbog koronavirusa na plućima.
“Taj procenat nije veliki – od dva do pet posto, ali u svakom slučaju ima pacijenata koji nemaju nikakve tegobe, a imaju nalaz na plućima”, ističe radiolog iz Niša.
To ne znači, naglašava doktor, da bi svi trebalo da snimaju pluća.
Odluka zavisi od ljekara koji pregleda pacijenta i on odlučuje da li je potrebno snimiti pluća ili ne, na osnovu laboratorije, opšteg stanja pacijenta.
“Još od januara kada su Kinezi poslali prve snimke sa skenera pluća moglo je da se vidi da je nalaz na plućima dosta različit u odnosu na druge bolesti. U Italiji su vrlo intenzivno radili skener pluća kod skoro svih pacijenata i došlo se do nekih saznanja koja nam sada pomažu da damo tačnu dijagnozu”, objašnjava Ivković.
Ističe da su promjene od COVID-a, koje se vide na skeneru, vrlo specifične i može se skoro sa sigurnošću od 100 posto reći da li se radi o COVID-u ili ne.
Za one koji ne nose maske i tvrde da korona ne postoji, dr. Aleksandar Ivković kaže da je to pitanje koje je više za psihologe i sociologe, piše “Blic“.
