Prva dionica autoputa Bratstva i jedinstva otvorena je za saobraćaj na današnji dan 1950. godine, u dužini od 382 kilometra između Beograda i Zagreba.
U izgradnji te glavne putne saobraćajnice, koja je povezivala četiri od šest republika i jednu pokrajinu bivše Jugoslavije, učestvovale su dobrovoljne omladinske radne brigade iz svih krajeva zemlje.
Autoput Bratstva i jedinstva se potpuno poklapa sa trasom današnjeg evropskog Koridora 10.
Trasa autoputa Bratstva i jedinstva je bila od Jesenica preko Ljubljane, Novog Mesta, Zagreba, Slavonskog Broda, Sremske Mitrovice, Beograda, Niša, Skoplja do makedonsko-grčke granice.
Iako se ovaj put zvao autoput, imao je samo dvije saobraćajne trake, svaka za po jedan smer, a tek 1977. je izgrađen u punom profilu na pojedinim dionicama u ukupnoj dužini oko 500 kilometara.
Put je bio predviđen za oko 9.000 automobila dnevno, a kasnije i do 40.000 vozila. Veći dio puta je bio izgrađen od betonskih ploča, a negdje je bilo asfalta.
Autoput Bratstva i jedinstva je 1977. godine izgrađen u punom profilu, sa po dvije trake i zastavnom u svakom smjeru na dionicama Kranj – Ljubljana (20 km), Zagreb-Slavonski Brod (207 km) i Sremska Mitrovica-Beograd-Niš (277 km).
Izgradnja je započeta poslije Drugog svetskog rata kako bi se Jugoslavija dobro saobraćajno povezala, jer je do tad imala samo lokalne i regionalne puteve slabog kvaliteta.
U izgradnji auto-puta su učestvovale omladinske radne brigade, koje su sačinjavali jugoslovenski i inostrani omladinci i pripadnici JNA.
Skoro 300.000 ljudi je učestvovalo u izgradnji, a prva izgrađena dionica je bila Zagreb-Beograd u dužini od 382 km, koja je otvorena 27. jula 1950. godine.
U proljeće 1959. godine započinje izgradnja dionice izmedu Niša i Paraćina, a 1960. godine grade se deonice Niš-Grdelica i Udovo-evđelija. Put u dužini od 113 km te godine je gradilo 48.557 omladinaca.
Dionicu autoputa Grdelica-Skoplje 1961. godine u ukupnoj dužini od 138 km gradilo je 46.699 omladinaca.
Godine 1962. započinju posljednji radovi na autoputu da bi sljedeće 1963. godine mladi završili posljednju dionicu auto-puta između Osipaonice i Beograda. Tako je 251.737 brigadira za šest godina povezalo Ljubljanu s evđelijom.
Od sredine 1991. do jeseni 1995. godine, autoput je bio zatvoren na srpsko-hrvatskoj granici usled ratnih dešavanja, prenosi byka.
