Međutim, tokom noći, one mogu da se spute i na 2 stepena Celzijusova. Dok se temperature tokom ljetnjih mjeseci kreću od 16 do 27 stepenih, Celzijusovih. Drugim riječima, klima i uslovi ovdje su drugačiji od onih u drugim pustinjama. Međutim, ovo doprinosi i tome da region dobije više sunčeve svjetlosti nego neka mjesta koja se nalaze u blizini ekvatora.
Nakon što su riješili da izmjere koliku to količinu svjetlosti dobija Atacama, naučnici su se iznenadili kada su shvatili da ona drži rekord od 2.177 vati po kvadratnom metru. Poređenja, radi, to je ista količina koju planeta Venera primi tokom jednog ljeta, a koja se nalazi na manjoj razdaljini od Sunca nego naša planeta, ili skoro duplo manja količina od one koju prime gornji slojevi Zemljine atmosfere.
Mnogi su se zapitali zašto se ovo dešava? A naučnici ističu da za to postoji nekoliko razloga. Prije svega jer se sunčevo zračenje prenosi kroz atmosferu, gdje ga apsorbuje vodena para i raspršuju oblaci i aerosoli. Međutim, kako se Atacama nalazi na nadmorskoj visini koja se nalazi iznad sloja vodene pare i ima manje sunčevih oblaka onda ona prima veću količinu svjetlosti.
Drugi razlog je taj što se Čile nalazi na južnoj hemisferi, gde je tokom ljeta Zemljina orbita bliža suncu. Što, kako stoji u studiji, rezultira porastom sunčevog zračenjau odnosu na sjevernu hemisferu za 7 procenata, piše nationalgeographic.rs.
