Ali, stručnjak Tomas Maj upozorio je da se nalazi ipak zasnivaju na nepreciznim podacima i da ne treba da se posmatraju kao zaključak, već kao sugestija.
Sa više od 13.5 miliona potvrđenih slučajeva širom svijeta i nedostakom efikasnog liječenja ili vakcine “najpragmatičnija preporuka je bila fizička, odnosno socijalna distanca kako bi se minimizirao prijenos sa čovjeka na čovjeka u cilju izravnanja krivulje epidemije”, napisali su autori studije, na čelu sa dr Nazrul Islamom, epidemiologom sa Univerziteta Oksford, prenosi “Žena Blic“.
Ipak, nema dovoljno podataka da može da se utvrdi da li ova mjera zaista daje očekivane rezultate, ili ipak ne. Istraživači su prikupili i analizirali informacije o svakodnevno prijavljenim slučajevima iz 149 zemlje ili regije u kojima je sprovedeno pet različitih fizičkih ili socijalnih mera distanciranja.
Mjere su obuhvatale zatvaranje škola, zatvaranje radnih mjesta, zatvaranje javnog prevoza, ograničenje masovnih okupljanja i ograničavanje kretanja ljudi unutar zemlje ili regiona.
Otkrili su da je u prosjeku svaka fizička mjera udaljavanja povezana sa ukupnim smanjenjem učestalosti Kovida-19 za 13 odsto tokom perioda ispitivanja. Ograničenje masovnih okupljanja, u kombinaciji sa zatvaranjem škole i radnih mjesta, činilo se kao ključna komponenta u smanjenju širenja korona virusa, saopštili su u studiji objavljenoj prije nekoliko dana u BMJ.
Sa druge strane, zatvaranje javnog prijevoza nije bilo povezano sa bilo kakvom dodatnom dobrobiti kada su ostale četiri mjere već bile na snazi, što ukazuje da javni prevoz može da ostane otvoren “posebno za one koji rade u vitalnim službama uključujući zdravstvo i pružanje njege”.
Čini se da redosljed uvođenja ovih mjera nije važan, ali kada su procjene iz svih zemalja sakupljenje zajedno, istraživači su otkrili da je veće smanjenje učestalosti Kovida-19 povezano sa ranijom, a ne kasnijom primenom takozvanog zaključavanja.
Tomas Maj, profesor istraživanja na Medicinskom fakultetu Elson S. Flojd sa Državnog univerziteta u Vašingtonu, pohvalio je istraživače za korišćenje podataka iz stvarnog svijeta u svom modelovanju, ali je istakao da je to vrlo problematično.
“Nažalost, upotreba takvih rezultata je i najveća slabost studije, čineći analizu zavisnom od kvaliteta podataka iz ispitavanja. Konkretno, autori su se oslanjali na svakodnevnio prijavljene slučajeve “prikupljene iz 149 nezavisnih zemalja”, a podaci su podložni promenljivom kvalitetu, tačnosti i neusklađenoj praksi testiranja”, napisao je Mej, pozivajući na oprez pri tumačenju rezultata.
Primjera radi, on akcentuje kako su podaci iz Amerike “daleko do idealnog” zbog varijacije u praksi testiranja od lokacije do lokacije, nedostatka testova na početku pandemije i objedinjavanja testova na antitijela sa testovima za aktivno prisustvi bolesti.
On je zaključio da su mjeree fizičkog distanciranja vjerovatno efektivne, ali da rezultat istraživanaj ne može biti konačan.
