Naučnici su izdvojili takvu grupu ćelija i tvrde da se virus nakon što zarazi njih, širi po tijelu i na druge ljude. Dokazali su da ćelije pljuvačnih žlijezda, jezika i krajnika imaju najviše RNK povezane sa proteinima potrebnim koroni da inficira ćelije, piše “livescience.com”.
U grupu takvih proteina spada ACE2 receptor, kao i enzim TMPRSS, koji omogućava virusu da stapa svoju membranu sa membranom ćelije domaćina i da sklizne unutra.
Tokom istraživanja naučnici su analizirali pljuvačku pacijenata sa kovidom-19 i otkrili su sljedeće: što su više virusa u njoj pronašli, postojala je veća vjerovatnoća da pacijent izgubi čulo ukusa i mirisa (bio je to jedan od simtpoma), iako je pljuvačka nekoliko asimptomatskih ljudi, takođe, sadržala zaražene ćelije.
Pored toga, obavljena je i analiza pljuvački preminulih od korone, tokom koje je utvrđeno da u pomenutim ćelijama u ustima ima više inficiranih ćelija nego u ostalim.
“Naša studija pokazala je da su usta put infekcije, ali i inkubator SARS-COV-2 koji uzrokuje kovid-19”, rekao je za “livescience.com” dr Kevin Bird iz Američke asocijacije zubara.
Teoretski, infekcija koronom može da izazove promjene u proizvodnji ili kvalitetu pljuvačke, doprinoseći gubitku čula ukusa, rekao je dr Bird.
Naredna istraživanja mogla bi da otkriju kako infekcija u ustima utiče na tok bolesti kod pacijenata sa kovidom-19 i kako se zatim širi zaraza među ljudima.
“Prisustvo virusa u pljuvačnim žlijezdama, mislim da je to novina. To je ono što je meni kao kliničaru zanimljivo”, rekao je dr Alesandro Vila sa Kalifornijskog univerziteta u San Francisku.
Studijom je obuhvaćeno samo nekoliko desetina ljudi, pa bi bilo zanimljivo i važno, sprovesti veće istraživanje, dodao je dr Vila.
Urađeno istraživanje olakšaće nove studije o oralnoj infekciji i izuzetno je značajno jer je ponudilo atlas najizloženijih ćelija koroni. Analizirano je 50 ćelija u ustima, a rezultati su, kao to je rečeno, provjereni na osobama zaraženih koronom i obudkcijom preminulih.
Ostaju brojna nerješena pitanja. Prvo je: studija nije pokazala koliki dio virusa u pljuvački zaista dolazi od zaraženih ćelija usta, a koliko sa nekog drugog mjesta, poput nosa ili pluća, napomenuo je dr Bird.
“Međutim, otkrili smo da ove potcjenjene, ali široko rasprostranjene pljuvačne žlijezde – takozvane male žlijezde – mogu da stvore svoj virus nakon infekcije”, rekao je.
Potvrđeno je to utvrđivanjem nivoa RNK pomoću PCR testa, i tehnike zvane hibridizacija in situ koja, takođe, otkriva genetski materijal.
“Pretpostavljam da je ovo primarni izvor virusa u pljuvački”, dodao je dr Bird. Pored toga, ne zna se još kako se tačno mijenja funkcija pljuvačnih žlijezda, nakon zaraze koronom.
“Ako je proizvodnja pljuvačke na neki način ugrožena, moglo bi se pretpostaviti da bi to moglo da izazove promjene ukusa ili gubitak čuka ukusa. Ipak, to je hipoteza”, prokomentarisala je dr Vila.
Pljuvačka inače prenosi molekule u receptore za ukus na jeziku.
Oralna infekcija koronom može da izazove i druge simptome: suhoću usana i mjehuriće u tkivima sluznice.
Bolje razumijevanje kako virus inficira ćelije usta na molekularnom nivou moglo bi da pomogne liječenje osoba sa pomenutim simtpomima.
Važno pitanje koje treba riješiti tiče se asimptomatskih slučajeva u čijim pljuvačkama je pronađen virus – 14 dana nakon pozitivnog testa (učesnici istraživanja su u međuvremenu dobili negativan test brisom). Ne zna se zasada koliko je taj virus održiv odnosno zarazan po druge, prenosi “Žena“.
