Pogađate, veliku ulogu u tome igraju, očekivano, društvene mreže, koje žaljenje za pokojnicima pretvaraju u nešto potpuno javno, pokazalo je nedavno sprovedeno istraživanje, piše “Nacionalnageografija“.
To posebno važi kada je riječ o Tviteru, jer se konverzacija lako širi na veći broj lica, istakli su sociolozi Univerziteta u Vašingtonu. Oni napominju da i Fejsbuk čini smrt i oplakivanje javnim iako su objave na ovoj društvenoj mreži vidljive samo prijateljima ožalošćenih.
Rezultati ove studije još nisu objavljeni u nekom naučnom časopisu, ali su predstavljeni na godišnjem okupljanju Američke sociološke asocijacije i oni će pomoći naučnicima da bolje shvate na koji način ljudi koriste društvene mreže dok su u žalosti, objasnila je Nina Ćesare, doktorand sociologije Univerziteta u Vašingtonu.
Oni su napomenuli da ponekad korisnici Tvitera dijele uspomene na preminulog (obraćajući mu se u drugom licu), riječima poput: “Nedostaje mi da navijam za tebe”. Takođe, ponekad se dijele i samo misli u vezi sa nečijom smrću, kao “tvit” “Bilo je tužno čitati ‘tvitove’ one djevojke koja je poginula”.
Međutim, ponekad se smrt koristi kao povod da se ukaže na neki društveni problem, kao što je, recimo, dozvoljeno držanje oružja.
– Ovo je nov fenomen, a ljudi još uvijek pokušavaju da utvrde šta je prihvatljivo reći o smrti, a šta ne- rekla je Ćesareova za LiveScience.