Biti narcis znači biti svoj najveći fan, i to u mjeri koja nije zdrava. Često se posmatra kao negativna osobina ličnosti, ali u realnosti ovaj poremećaj može biti složeniji od puke egocentričnosti. Novija istraživanja mogu nam pomoći da razumijemo kako narcizam funkcioniše u vrijeme društvenih mreža.
Studija objavljena u časopisu ‘Priroda’ (Nature) potvrđuje da narcisi, mada uživaju u sopstvenoj slici o sebi, suštinski pate, piše “Red info portal“.
Narcizam koji nije na patološkom nivou, to jest koji nam dopušta da živimo normalan život, jeste osobina ličnosti sa dva lica: teorije socijalne psihologije ga povezuju sa osjećajima superiornosti i uzvišenosti u odnosu na druge, ali psihodinamično istraživanje koje je sprovedeno na Univerzitetu u Gracu ističe aspekte velike ranjivosti koji su pokazatelj nedovoljnog samopouzdanja i unutrašnjih, emocionalnih konflikata. To su dvije kontradiktorne strane narcizma.
Istraživanje se zasnivalo na ispitivanju učesnika ekperimenta – osoba koje pate od narcizma u različitom stepenu – pomoću magnetne rezonance. Na taj način su se prikupili podaci koji potvrđuju ovu tezu. Učesnici su posmatrali sopstvenu sliku dok je magnetna rezonanca označavala aktivne dijelove mozga. Po opšteprihvaćenoj teoriji tradicionalne psihologije koja narcizam objašnjava kao osjećaj superiornosti, trebalo bi da se aktiviraju zone koje su povezane sa sistemom samonagrađivanja, a to bi dalje trebalo da godi mozgu narcisa.
Analizirajući podatke, istraživači su primijetili da se kod ljudi koji su narcisi u većoj mjeri, kada im se pokaže slika njih samih, u odnosu na slike njihovih prijatelja i njihove porodice, aktiviraju dijelovi mozga koji su povezani sa emocionalnim konfliktima i ružnim osjećanjima kao što su bijes, gađenje, osjećaj krivice i straha. Aktiviranje ove regije mozga (frontalnog režanja) govori nam nešto više o narcizmu, nešto što su tradicionalni pristupi, kao što je test sa pitanjima na zaokruživanje, teško mogli da otkriju.
Ovo istraživanje ipak ima nekoliko ograničenja koja bi trebalo istaći. Prije svega, ispitano je svega četrdeset troje ljudi, broj koji je premali da bi se moglo tvrditi da je rezultat eksperimenta apsolutna istina. Takođe, aktiviranje dijelova mozga koji su povezani s negativnim osjećanjima otkriveno je samo kod muškaraca, dok kod žena istraživači nisu uočili tako očiglednu povezanost aktivacije tih dijelova mozga sa slikama njih samih.
