Nešto više od dva miliona ljudi već je dobilo savjet da po svaku cijenu ostanu kod kuće jer su u veoma rizičnoj situaciji ukoliko se inficiraju virusom. Sada se toj brojci pridružilo još 1,7 miliona novih ljudi, a selektovani su novim tipom algoritma, za koji se tim sa Oksforda nada da precizno određuje ko je u najvećem riziku od teških komplikacija, pa i smrti, ukoliko se inficira novim koronavirusom.
Ljudi kojima je savetovano da po svaku cijenu ostanu kod kuće uglavnom su ljudi sa brojnim zdravstvenim poteškoćama – to mogu da budu gojaznost, dijabetes, demencija, epilepsija, teške mentalne smetnje, lomovi kuka…lista je duga, a naučnici sa Oksford Univerziteta radili su na tome da precizno izmjere svaki faktor rizika kako bi sa što većom tačnošću mogli da prognoziraju tok bolesti za rizične pacijente koji obole od Kovida.
Istraživanje je finansirao Nacionalni institut za zdravstvena istraživanja (National Institute of Health Research), a tim je vodila dr Džulija Hopisli Koks, profesorka kliničke epidemiologije. Ona je već sličan program radila za ljude koji pate od kardiovaskularnih problema, a istraživanje za taj projekat trajalo je punu deceniju. Zato s ponosom kaže da je projekat QCovid nastao brzinom munje.
ŠTA JE QCOVID?
Suština ovog programa je identifikacija rizičnih pacijenata, koji bi nakon infekcije mogli da razviju teške simptome bolesti. Ne radi se, dakle, o riziku od same infekcije. Već se znalo da su godine veliki faktor rizika, zbog čega je Engleska prvo pozvala sve starije od 80 godina na vakcinaciju. Nadalje se prioriteti smanjuju što se tiče godina, dodaje se medicinsko osoblje, pa onda ljudi sa hroničnim bolestima i imunokompromitovani ljudi.
Međutim, prva verzija preporuka nije se bavila etničkim manjinama. Zajednički komitet za vakcinaciju i imunizaciju, koji savetuje vladu, nije stavio etničke manjine ni u jednu prioritetnu grupu jer se, u prvom naletu, vjerovalo da su godine i hronične bolesti najveći faktori rizika.
U novoj, Q-kovid verziji preporuka, u obzir se uzimaju i etničko porijeklo i mjesto prebivanja. Zbog čega? Jer ljudi u siromašnim četvrtima obično imaju neotkrivene hronične bolesti i obično su veoma izloženi virusu, kako zbog načina na koji žive (uglavnom u većim zajednicama), tako i zbog poslova koje rade, a na kojima uglavnom nisu zaštićeni, prenosi “Žena“.
