Pantić je 22. oktobra 1995. godine pobjegao iz zatvora u Bijeljini gdje se nalazio na odsluženju dugogodišnje robije zbog ubistava članova porodice Isić iz Teslića.
Pantić je osuđen na 12 godina i 10 mjeseci zatvora, jer je u oktobru 1993. godine ubio muškarca, ženu i dijete.
Naime, Pantić je sredinom oktobra 1993. godine sa saučesnicima dogovorio da šestoro članova muslimanske porodice Isić iz Teslić koji su u kritično vrijeme bili smješteni u hotelu “Krin” u Bijeljini prebaci preko rijeke Drine u Srbiju uz određenu novčanu naknadu.
– Pantić je zajedno sa saučesnicima povezao šestoročlanu porodicu u kamionu, a tokom vožnje krvnici su skovali plan da likvidiraju cijelu porodicu među kojima je bilo i dvoje djece. Motiv ubistva bilo je koristoljublje, jer su žrtve nosile novac i lične dragocjenosti – ispričao je izvor “Srpska” iz istrage.
Porodicu Isić dovoze u mjesto Međaši u neposrednu blizinu vikendice jednog od izvršioca krivičnog djela gdje je jedan od ubica iz poluautomatske puške pucao u dvije žene i jedno dijete i ubio ih, zatim je pušku dao Pantiću koji je pucao u muškarca, ženu i dijete i ubio ih.
Nakon izvršenih ubistava leševe su pobacali u Drinu, vratili se u Bijeljinu i međusobno podjelili novac i dragocjenosti koje su oduzeli od ubijenih članova porodice Isić.
Policijski službenici Uprave kriminalističke policije su nakon nekoliko godina intenzivnog rada na lociranju traženog lica isto pronašli u Švajcarskoj, gdje je sklopio brak sa njihovom državljankom pri čemu je preuzeo njeno prezime i podnio zahtjev za prijem u državljanstvo.
Zoran Pantić je kako otkriva izvor iz istrage u potpunosti preuzeo identitet svog brata, jer je posjedovao lična dokumenta na ime Dalibor Pantić, oženio se pod tim imenom i predstavljao se kao državljanin Srbije.
Na osnovu informacija policijskih službenika UKP MUP Republike Srpske o mjestu i tačnoj adresi stanovanja traženog i prezime koje je preuzeo od supruge, nadležni organi Švajcarske su uhapsili bjegunca. U toku je njegova ekstradicija iz Švajcarske u zatvor u Bijeljini.
– Ovo je još jedan primjer istrajnog rada policijskih službenika MUP Republike Srpske koji i poslije 24 godine od bjekstva osuđenog nisu odustali od traganja i privođenja pravdi istog, te time bar koliko toliko pružili malo satisfakcije rodbini žrtava – naveli su iz MUP RS.
