… a stepen ograničenja neće biti veći nego što je to u zemljama Evropske unije.
Kolumnu predsjednika Republike Srpske za Novinsku agenciju Republike Srpske – Srnu prenosimo u cijelosti:
Otkako je Republika Srpska obznanila namjeru da pravno uredi svoj javni društveno-politički i medijski prostor, u skladu sa legitimnim ciljevima i prema važećim međunarodnim pravnim standardima, pokrenuta je brutalna kampanja od domaćih i stranih dušebrižnika.
Ta brutalna kampanja pokrenuta je i traje kako bi se Republika Srpska spriječila da ostvari zaštitu svog unutrašnjeg suvereniteta, svog unutrašnjeg društveno-političkog života i građana od jezika mržnje i lažnih vijesti koje imaju kapacitet da stvore haos u unutrašnjem društvenom životu, unesu nemir i stvore nesigurnost svakog građanina Republike Srpske.
Upravo su to bili mehanizmi raznih svjetskih centara moći za pokušaje uticaja na društveno-politički, ekonomski i svaki drugi život u Republici Srpskoj, pokušaje njenog obesmišljavanja i stvaranja nepovjerenja građana u dugoročnost i održivost Republike Srpske.
Naime, ta njihova strategija nastoji da stvori pretpostavke za centralizaciju i upravljanje Republikom Srpskom izvana, jer ukoliko Srpska nije u stanju da uredi vlastiti društveno-politički život, onda se on mora uređivati iz nekog drugog centra van nje /u ovom slučaju Sarajeva i nekih stranih ambasada koje tamo imaju sjedište/.
Zbog toga dugi niz godina postoje konstantna nastojanja da se na ovaj način kod građana Republike Srpske stvori crna slika o Republici Srpskoj, a na osnovu laži, kleveta, obmana i slično, sve kako bi se diskreditovale njene institucije, njeni legitimno i legalno izabrani predstavnici, te da bi se prikazala kao potpuno neuređeno društvo koje, kao takvo, ne može samostalno da postoji.
Prepoznajući ovakve namjere, Republika Srpska je shvatila da je došlo vrijeme da se stane u kraj ovim oružjima specijalnog rata protiv nje. Da, lažne vijesti i govor mržnje u javnom prostoru su i u obavještajnoj teoriji i praksi upravo to, oružja specijalnog rata, kojima se utiče na društvenu klimu u određenoj targetiranoj društvenoj zajednici.
Najavama zakona o kriminalizaciji klevete, sprečavanju širenja lažnih vijesti i govora mržnje, Republika Srpska je ustvari samo slijedila postojeće evropske standarde u ovoj oblasti, ničim ne narušavajući nijedno pravo ili slobodu svojih građana.
Od 47 zemalja članica Savjeta Evrope 36 evropskih zemalja ima predviđenu klevetu kao krivično djelo /i to uglavnom ne samo sa novčanim kaznama nego i sa predviđenim zatvorskim kaznama/. Skoro sve zemlje članice EU prepoznaju klevetu kao krivično djelo i za nju većina predviđa ne samo novčane, nego i zatvorske kazne. Većina američkih saveznih država takođe prepoznaje klevetu kao krivično djelo.
Sve to nije bio dovoljan argument da se Republika Srpska brutalno ne označi i ne okrivi da se kriminalizacijom klevete guše ljudska prava u Republici Srpskoj.
Čak ni nakon što je predstavljen Nacrt izmjena i dopuna Krivičnog zakona u kome se za klevetu i uvredu predviđaju isključivo novčane kazne a ne zatvor, ta neosnovana galama na Republiku Srpsku nije prestala. Valjda, prema mišljenjima tih i takvih, ono što je normalno u EU, kada se na identičan način primjeni u Republici Srpskoj, postaje odjednom nenormalno, pa se ono što nije gušenje sloboda u EU, u Republici Srpskoj smatra gušenjem tih sloboda.
Postavlja se logično pitanje zašto je to tako?! Razlog je ustvari jednostavan.
Onima koji žele sa strane da utiču na društveno-politički život Republike Srpske, da je obesmišljavaju, da oni, a ne građani Republike Srpske, određuju ko će da bude njihov predstavnik ili da oni, a ne vlasti Republike Srpske, određuju šta je za Republiku Srpsku bitno, kakve će zakone usvajati te u kojem će pravcu voditi svoju politiku, ovo predstavlja ozbiljnu prepreku u procesu obesmišljavnja Republike Srpske.
To predstavlja prepreku u vođenju specijalnog rata protiv nje, prepreku u pokušajima upravljanja Republikom Srpskom preko daljinskog upravljača iz nekog centra moći, koji nije iz Republike Srpske i kojeg ne biraju građani Republike Srpske a koji prema Republici Srpskoj imaju loše namjere.
Ohrabrujuća je, ipak, izjava i priznanje gospodina Petera Stana, portparola EU za pitanja spoljne i bezbjednosne politike, da većina zemalja EU prepoznaje i tretira klevetu kao krivično djelo, te da, u tom kontekstu, kriminalizacija klevete ne odstupa od evropskih standarda.
Republika Srpska će definitivno, u ovim procesima pravnog uređenja svog javnog prostora, slijediti postojeće evropske standarde i najbolja rješenja a stepen ograničenja neće biti veći nego što je to u zemljama Evropske unije.
Kada sam u ime Republike Srpske najavio da će Republika Srpska pravno urediti svoj javni prostor /i to po uzoru na američki zakon o registraciji stranih agenata FARA iz 1938. godine/, iz Ambasade SAD u BiH i ambasadora Majkla Marfija ekspresno je stigao odgovor “Dodikov zakon o NVO dijametralno je suprotan američkom” uz ocjenu da je riječ o nedemokratskom zakonu, iako Republika Srpska još nema ni nacrt tog zakona.
Stoga, postavlja se pitanje, otkud američkom ambasadoru argument za takvu tvrdnju. Kako američki ambasador Marfi uopšte poredi američki zakon sa zakonom Republike Srpske koji još ne postoji ni u formi nacrta, nego samo postoji najava da će biti prepisani američki zakon?
Ako ambasador Marfi nema s čim da poredi taj američki zakon u Republici Srpskoj /a kojeg još nema/ onda je logično pitanje: Da li to američki ambasador u BiH Marfi ustvari onda tvrdi da je američki zakon o registraciji stranih agenta /FARA/ nedemokratski?
Možda bi takvo pitanje trebali postaviti američkom Stejt departmentu ili američkoj javnosti.
S druge strane, ako je američki zakon demokratski zakon, zašto ga Republika Srpska ne bi mogla prosto prepisati?
To su dva pitanja za američkog ambasadora koja će vjerovatno ostati bez odgovora, umjesto kojih će američki ambasador nasumice izbacivati paušalne tvrdnje u svom već poznatom maniru površnosti i tendencioznosti prema Republici Srpskoj i njenim legitimnim predstavnicima izabranim od građana Republike Srpske.
No, bez obzira na sve ove neosnovane pokušaje sprečavanja Republike Srpske da pravno uredi svoj javni i društveno-politički prostor /u skladu sa legitimnim ciljevima, a u okviru vlastitog unutrašnjeg suvereniteta/ od raznih stranih i domaćih faktora, Republika Srpska ostaće istrajna u svojim legitimnim ciljevima i urediće ovu oblast u skladu sa svim relevantnim međunarodnim standardima.
Zato, pozivam sve zainteresovane građane i organizacije, a posebno novinarsku zajednicu da se aktivno uključe u procese donošenja ovih zakona kroz javnu raspravu, gdje ćemo zajedno, u dobroj vjeri, pokušati naći balans između legitimnih ciljeva Republike Srpske i svih drugih relevantnih faktora a sve kako bi usvojena zakonska rješenja bila najbolja moguća za društvo u cjelini.
