Novine su prethodnih dana bile pune čitulja čovjeku kog je ubio, predsjedniku AMSS-a, Mirku Butuliji. Ubica i samoubica, Predrag Đurđev dobio je samo jednu, od najuže porodice.
– Najdražem našem Peđi, tragično nastradalom u 42. godini – oprostili su se njegova majka, sestra, tetka, očuh i zet, najavljujući sahranu na Novom groblju u petak 1. marta.
I u njoj samoj i kratkoj čitulji smetaju dvije riječi koje stoje zajedno: tragično nastradalom. Možda njegova porodica ne snosi krivicu, ali činjenica je da će štampa bilježiti u svojoj arhivi bilježiti tu neistinu jer je on čovjek koji je tragediju izazvao.
Užas u AMSS-u počeo je poslije 14 sati, kada je Đurđev stigao kod Butulije 22. februara.
– U početku je sve bilo mirno, a onda su se začuli povišeni tonovi. Iznenada su odjeknuli pucnji. Unezvereni Đurđev počeo je da maše pištoljem, a sekretarica je u panici skočila kroz prozor kancelarije – navodi izvor iz AMSS.
Đurđev je tada potrčao stepenicama na prvi sprat. Za njim su krenuli i pripadnici obezbjeđenja AMSS.
Da li je ovo trebalo da stoji u čitulji?! – Politika
– Momci iz obezbjeđenja AMSS su bili veoma oprezni, jer je Đurđev bio naoružan. Kada je stigla interventna patrola rekli su da je pobjegao na sprat. Policajci su krenuli lagano, ali se tada začuo hitac. Posumnjali smo da se ubio. Policija je pažljivo pregledala svaku kancelariju i u jednoj je pronašla Đurđeva sa ranom na glavi. Pucao je sebi u usta.
Za to vrijeme, privatnim kolima teško ranjeni Butulija prebačen je u Urgentni centar. Ljekari su pokušali reanimaciju, ali bezuspješno. Četiri hica u grudi i jedan u glavu bili su kobni. Doktori su proglasili smrt predsjednika AMSS u 14.25. Prema nekim informacijama, Đurđev je ka njemu ispalio osam hitaca.
Ubijenom Mirku Butuliji, direktor AMSS juče je održana komemoracija i ispraćaj u Beogradu, on će danas će biti sahranjen na groblju u trebinjskom selu Mosko.
Tragedija, označava i dramu u kojoj istaknuti karakter (tragični junak), boreći se za neku višu zamisao, dolazi u sukob sa interesima i shvatanjima svoje okoline; tim svojim radom stvara sebi tzv. tragičnu krivicu, zato što dolazi u sukob sa prilima u kojima živi, i u toj borbi (tragični konflikt) podleže, ali zamisao za koju se borio njegovom smrću ipak pobjeđuje, piše “Espreso“.
