“Prijete nam populizam, kleronacionalizam, Rusija i Kina. Pred novim smo bespućem od kojeg će nas, u najboljem od svjetova, odvraćati drugi, s cijenom koja je daleko od trenutnog poimanja zbilje koje elite i društvo odbijaju prihvatiti”, naveo je Samardžić u autorskom tekstu za zagrebački “Jutarnji list“.
U opširnoj analizi političkih prilika u Srbiji, Samardžić je naveo da je predsjednik Srbije i lider vladajuće Srpske napredne stranke Aleksandar Vučić, u odnosu prema “opoziciji koja bi mogla računati sa partnerstvom sa Zapadom”, trećinu “usisao, trećinu potkupio” i “trećinu marginalizovao”.
“Tako je radikalizovana, šešeljizovana, jedina preostala opozicija. Na Vučića su krenuli politički istomišljenici bez ideje i ponude o stvarnim alternativama, a lično, lišeni talenta, harizme i snage, ne samo da uvjere i pokrenu druge nego i da uvjere i pokrenu sami sebe”, navodi se u tekstu za zagrebački dnevnik.
Prema riječima Samardžića, u antivučićevskoj koaliciji “nema lidera ravnih onima koji su uspjeli da ostave trajan pečat na Petom oktobru (2000) i dobrim promjenama koje su nastupile”.
“Nema nikoga ko bi javno izustio da nam je potrebno nezavisno Kosovo s kojim ćemo brisati granicu, umjesto da je ukopavamo. Da nas s Crnom Gorom dijeli samo mjera uzajamne ljubavi. Da je i Hrvatskoj i Srbiji potrebna cjelovita Bosna. Da bez Hrvatske Srbija, ni Bosna, neće preživjeti. Integracija u EU i NATO. Jake i duboke finansijske institucije. Evropske slobode. Uređena infrastruktura. Funkcionalno obrazovanje”, naveo je on.
Samardžić je konstatovao da su demonstracije građana i opozicije u Srbiji “sve oštrije i masovnije”, prije zahvaljujući reakcijama Vučića i “njegovih slugu” nego zaslugom opozicije i dodao da Srbija “nije suviše demokratska, ali ne trpi dugo ličnu vlast, bilo čiju”.
“Pojedini demonstranti traže od Vučića više Kosova, time i više Šešelja, vjerovatno i više Rusije, a manje Evrope. Evropu ne razumiju. Evropske slabosti ne smatraju prednostima demokratije, slobode i procedura”, naveo je Samardžić.
Povodom odnosa u regionu Balkana, beogradski historičar navodi da je predsjednik Srbije “zaoštrio odnose s Kosovom dok ga opozicija optužuje za izdaju”, da je “prekinuo s (predsjednikom Crne Gore Milom) Đukanovićem i ponovo krenuo cjepati Bosnu, s kulminacijom u neuspješnim pokušajima udara na vlade u Podgorici i Skoplju”.
“Odnosi s Hrvatskom trpe i zbog njegove retorike i zbog lične mržnje za koju tvrdi da je porodična. S obje strane granice vuku se kilometarske kolone šlepera. Hrvatska je u Srbiju uložila gotovo milijardu eura i dva puta je bogatija. Hrvatska je jedina moguća geografska, institucionalna i strateška putanja i prva stanica Srbije prema evropskoj civilizaciji”, naveo je Nikola Samardžić u tekstu za zagrebački “Jutarnji list“.
