Pljevlja su prije sto godina imala javnu kuću, a u tom gradu je 2001. otvoren i prvi se*si šop u Crnoj Gori, pišu “Vijesti“.
O radu pljevaljskog kupleraja nema mnogo pisanih dokumenata, osim kazivanja starijih Pljevljaka koja su se prenosila sa koljena na koljeno.
Jedini do sada publikovani dokument koji svjedoči o postojanju javne kuće u Pljevljima je zapisnik sa sjednice Opštinskog odbora Opštine Pljevlja od 31. marta 1919. godine, koji posjeduje poznati publicista Vojkan Bojović.
U tom dokumentu predstavnici tadašnje vlasti pod tačkom 5 Dnevnog reda 11. sjednice Opštinskog odbora rasporavljali su o molbi izvjesnog Vlada R. za otvaranje javne kuće – kupleraja.
Nije poznato do kada je radila javna kuća, ni tačna lokacija gdje se nalazila, ali se iz odobrenja tadašnjih vlasti može zaključiti da je bila u blizini današnje kasarne, u Dolovima, ili u gornjem dijelu Cigan mahale.
Vlasniku je izdata dozvola za otvaranje javne kuće, s tim što je bio u obavezi da Opštini uplati taksu od 500 dinara, a dobio je i stroga pravila kojih se morao pridržavati kako bi započeo biznis. Morao je sudu da preda uvjerenje iz Opštine o svom vladanju i ponašanju, a kuća u kojoj je otvorio kupleraj morala je da zadovolji sve higijenske uslove.
Bilo je propisano da žene koje budu radile u bordelu dva puta sedmično idu na ljekarski pregled. Troškove pregleda, kao i liječenje oboljelih žena, snosio je vlasnik javne kuće.
On je morao prethodno da uplati hiljadu dinara kaucije za liječenje.
Prostitucija danas nije legalan posao…
Zapisnik sa sjednice potpisali su tadašnji predsjednik Opštine Bavčić, kmetovi, Mahmut-beg Manovović i Jovan St. Bajić i članovi odbora iguman Serafim Džarić, Omer-beg Selmanović, Mujaga Hadži Atlagić, Ć. Drnda, dr Jakov Zarubica, Mehaga Pašović, M. Trhulј, Gojko Zečević, Aleksa Bajić, Jovan Đ. Đenisijević, Lazar R. Šećerović, Milan Bajić, Arso Popović, Maksim T. Bojović, Đorđe Janićijević i M. Rustemagić.
Odbornici koji su stavili potpis na dokument potpisivali su se ćirilicom, latinicom, a jedan i araspkim slovima, što se vidi iz dokumenta kojeg posjeduje Bojović.
Pljevlja su bila prvi grad u Crnoj Gori u kojem je 2001. otvorena specijalizovana radnja namijenjena prodaji raznih se*s preparata, pomogala, afrodizijaka…
Vlasnice se*si šopa bile su dvije žene koje su se, kako su u to vrjeme govorile, na taj korak odlučile nakon što su shvatile da je to jedan od rijetkih poslova koji se može započeti uz minimalna ulaganja.
Tvrdile su da su u biznis investirale tri hiljade nekadašnjih maraka. Isticale su da su najbolje prodavale e*otsko rublje i ‘špansku mušicu’.
Muškarci su se, navodno, najčešće interesovali za razne vrste afrodizijaka, a žene za vibratore.
Se*y-shop IT&D, kako se radnja zvala, bio je smješten na Jaliji, skoro u samom centru grada.
Vlasnice su tvrdilie da je u početku bilo otpora prema vrsti robe koju prodaju, ali da su se Pljevljaci brzo privikli, a mnogi od njih ga i redovno posjećivali.
Nakon kraćeg rada – prodavnica je zatvorena.
