Cetinjanin Nenad Kaluđerović, za koga se vjeruje da je juče popodne ispalio smrtonosni metak u masovnog ubicu Vuka Borilovića (34) i spriječio još veći masakr, ima “bogatu” prošlost, a jedan detalj iz 2006. godine posebno je interesantan jer ga povezuje sa još jednim zločinom koji je te godine potresao Cetinje.
Naime, te 2006. godine, 13. avgusta, skoro 16 godina na dan od krvavog pira Borilovića, oko 22 sata je u Bajovoj ulici na Cetinju, ispred ugostiteljskog objekta Ambasador, ubijen Željko Jovanović. Kako je tada saopštila policija, za ubistvo je bio osumnjičen Nenad Kaluđerović, za kojim je tada bila raspisana potraga.
Isti Nenad Kaluđerović, koji je ponovo dospio u žižu javnosti, prema pisanju crnogorskog portala “Standard”, posle ubistva Borilovića on je pobegao, a policija pregovara s njim da se preda.
Dvije godine bio u bjekstvu
Kako su 2006. poslije ubistva Jovanovića pisali mediji, porodica ubijenog Željka Jovanovića je u pismima crnogorskim vlastima tvrdila da je Kaluđeroviću omogućeno da pobjegne poslije ubistva, da cetinjska policija uopšte nije blokirala grad i da ga MUP praktično i ne traži energično.
Porodici Jovanović je odgovorio lično Filip Vujanović, tada predsednik Crne Gore, koji ih je juna 2008. godine obavijestio je da je za “Nenadom Kaluđerovićem raspisana lokalna, nacionalna i međunarodna poternica preko Interpola Podgorice, te da operativni podaci policije ukazuju da je on jedno vrijeme boravio u BiH, te da se sada nalazi u Rusiji”.
Poslije više od dvije godine bjekstva, Nenad Kaluđerović se prijavio pravosudnim organima Crne Gore u novembru 2008, pisao je crnogorski “Monitor”. Na suđenju je izjavio da se ne osjeća krivim i da nije ubio Željka Jovanovića. Naveo je da je ranije bio u pritvoru pod sumnjom za pokušaj ubistva, ali da je na kraju oslobođen, te da nije želio da bez razloga bude ponovo zatvaran.
Osuđen, pa oslobođen
Prema pisanju “Monitora”, u oktobru 2010. Viši sud u Podgorici je nepravosnažno osudio Kaluđerovića na 10 godina zatvora zbog ubistva Željka Jovanovića. U presudi se navodilo da je pri tuči okrivljeni Nenad Kaluđerović iz pištolja nepoznate marke, kalibra 9 mm, prema Željku Jovanoviću ispalio hitac koji ga je pogodio u glavu, nanoseći mu tešku tjelesnu povredu od koje je preminuo u 23.25 časova. Poslije sedam mjeseci, Apelacioni sud Crne Gore je vratio predmet prvostepenom sudu na ponovno suđenje, pred potpuno izmijenjenim sudskim većem. Istog dana je pušten iz pritvora.
Pogledajte Galeriju
Apelacioni sud je tvrdio da “činjenice utvrđene u postupku iz posrednih dokaza-indicija nesu dovoljne da bi se doneo siguran zaključak da je optuženi Kaluđerović Nenad lišio života oštećenog Jovanović Željka”.
“Ja ovo ne mogu preživjeti!”
Kaluđerović je konačno u oktobru 2012. godine oslobođen optužbe da je ubio Jovanovića. Oslobađajuća presuda je izazvala burnu reakciju Vidosave Jovanović, majke ubijenog Željka. Nakon što je protestovala u sudnici, obezbjeđenje ju je udaljilo iz zgrade suda, a onda je još dvadesetak minuta plakala i klela.
Crnogorski mediji su tada pisali da je Vidosava Jovanović tada, vidno potresena, u nekoliko navrata kazala:
– Ja više ne mogu ovako, ja ovo ne mogu preživjeti!
Tijelo Vidosave Jovanović nađeno je u dva dana kasnije u Morači. Muke je prekratila samoubistvom.
Hapšen pod sumnjom za terorizam
Medijski trag Kaluđerovića se gubi skoro 10 godina, sve do septembra prošle godine. Tada je hapšen pod sumnjom da je počinio krivično djelo terorizma, pošto je bio dio grupe koja je pokušala da spriječi ustoličenje mitropolita Joanikija na Cetinju.
Kako je pisala crnogorska “Pobjeda”, N. K. je uhapšen u centru Cetinja, na Balšića pazaru, i odmah sproveden u podgoričku “Limenku”, nekadašnje sedište Centra bezbednosti Podgorica.
Kaluđerović i jedna od žrtava Borilovića, Mitar Mitrović, bili su vjenčani kumovi. A Mitrović je bio venčani kum i Milošu Martinoviću, čiju je suprugu i dvoje djece Borilović prve ubio.
