U Srbiji cvjeta biznis izgradnje privatnih bazena, prema riječima Beograđanina Nikole Z. koji se ovim poslom bavi već godinama. Kako je naveo, nekada ih je gradio, a sada se bavi projektovanjem. Najviše ih ima u Beogradu, ali se sve više grade i u ostalim delovima Srbije. Prema podacima kojima raspolažu firme koje se bave ovim poslom, za ovu investiciju je neophodno da se iskešira najmanje 10.000 evra.
Cijene nekada budu i nekoliko puta veće. Prema riječima, Nikole Z. za izgradnju najmanjeg bazena potrebno je najmanje 10.000 eura. “Ova investicija zahteva najprije kopanje, što naravno dosta košta pošto se radi mašinski, zatim se izliva betonska ploča, dodatni zidovi koji pridržavaju bazen, tu je i sam bazen odnosno metalna konstrukcija i folija čija se cijena kreće od 2.500 do 3.000 eura. Računica pokazuje da najjeftiniji građevinski bazen, dimenzija osam puta četiri ili tri puta sedam, ne može da košta manje od 10.000 eura”, rekao je Beograđanin.
Prema njegovim riječima, ljudi treba da paze sa kim se upuštaju u ovaj posao jer se dešava da prodavci stalno podižu cijenu za određene detalje koji su neophodni. “U Srbiji se bazeni poslednjih godina ludački prave. Rade se jeftiniji, ali ima i ljudi koji insistiraju na kvalitetu, sa cijenom od 25.000, pa čak i do 30.000 eura. Na luksuz da se brčkaju u sopstvenom bazenu odlučuju se sve češće porodice koje zarađuju od 2.000 do 4.000 eura mjesečno, ima tu i onih koji su prodali njivu, pa se odlučili na ovaj potez, ili su videli od komšije pa se nategnu i uzmu kredit. Klijentela je raznovrsna”, priča Nikola.
U Beogradu se bazeni najviše prave na Dedinju ili Senjaku. Takođe se grade i na Avali u naseljima koji imaju 10 do 15 novih kuća. Bazeni uglavnom koštaju između 10.000 i 12.000 eura. Intenzivnija gradnja bazena počela je 2020. godine u vrijeme pandemije kada se ova brojka kretala od 400 do 600 najjeftinijih polumontažnih bazena, da bi ih sada bilo već oko 1.000 na godišnjem nivou.
“Najskuplji privatni porodični bazen koji sam napravio koštao je 35.000 eura i izgrađen je još 2008. godine Imao je manju površinu, od oko 30 kvadrata, a samo uređaj za hemijski tretman gazdu je koštao 10.000 eura. Bio je izuzetno skup zato što su ljudi hteli bes. Da ga sada pravimo njegova cijena bila bi dva puta veća”, otkriva sagovornik.
Ljudi koji imaju bazen moraju da računaju i na troškove njegovog održavanja. Ukoliko ljudi angažuju nekog da obavlja taj posao umjesto njih moraju da računaju da će nedeljno izdvajati od 50 do 100 eura. Ukoliko to rade sami, za hemikalije je neophodno da se odvoji oko 100 eura mjesečno.
Danas se bazeni grade i u samom centru grada, u novim zgradama u stanovima. “Pravio sam bazen pet puta dva u zgradi na krovu. Čovjek je uzeo dva stana, probio stepenice, a na gornjem nivou je uradio bazen. Mijenjali smo statiku, dodavali dodatne grede da bi to moglo da se uradi. Ima uređaj za plivanje u kontra struji, uv lampu, automatski hemijski tretman, koštao je dva puta više nego bilo koji drugi te veličine”, priča sagovornik. prenosi novi
