Velike dijelove Kineskog zida drži „biokora“, tanak sloj organskog materijala koji sprečava eroziju ovog arhitektonskog čuda. Naučnici su to otkrili dok su analizirali segmente zida, koji je dugačak oko 21.000 kilometara i građen nekoliko stoljeća kao vid zaštite imperije od vanjskog svijeta, piše LiveScience.
Mješavina materijala
Tokom izgradnje drevni graditelji su često koristili cigle sabijene zemlje, koje su imale mješavinu materijala poput zemlje i šljunka, a onda pravili masovne zidove. Iako su ovi materijali podložniji eroziji od stijena, na njima često raste „biokora“.
Ovaj živi malter ima modrozelene bakterije (cijanobakterije), mahovinu i lišajeve koji jačaju tu konstrukciju, posebno u sušnim dijelovima zemlje, navodi se u studiji objavljenoj u žurnalu Science Advances.
– Drevni graditelji znali su koji će materijal učiniti strukturu stabilnijom. Da bi pojačali njenu mehaničku snagu, cigle od sabijene zemlje su uvijek pravljene od gline, pijeska i drugih ljepljivih materijala poput kreča. Ti materijali bili su plodno tlo za organizme da razviju „biokoru“ – rekao je za LiveScience Bo Šijao, profesor Koledža za zemaljske nauke i tehnologiju Kineskog poljoprivrednog univerziteta u Pekingu, piše Nauka.rs.
67 posto uzoraka imalo „biokoru“
Da bi provjerili snagu i integritet Velikog kineskog zida, istraživači su sakupljali uzorke na osam različitih dijelova izgrađenih između 1368. i 1644., tokom dinastije Ming. Otkrili su da je 67 posto uzoraka imalo „biokoru“. Otkrili su da je „biokora“ tri puta jača od obične sabijene zemlje. Posebno su bili jaki dijelovi s mahovinom, pokazala je studija.
Razlog za to je što modrozelene bakterije i drugi organizmi u „biokori“ luče supstance poput polimeta, koji čvrsto spajaju čestice sabijene zemlje i jačaju „strukturalnu stabilnost stvarajući nešto nalik cementu“, navodi Šijao.
