To znači da, prema najkonzervativnijim procjenama, svuda oko nas slobodno pliva zlato u vrijednosti od 822,8 biliona dolara, a prema najoptimističnijim taj iznos dostiže nevjerovatnih 400 triliona dolara.
Jedini problem koji za sada spriječava komercijalnu ekstrakciju najvoljenijeg plemenitog metala leži u činjenici da je njegova koncentracija u okeanima isuviše mala. To, doduše, nije spriječilo mnoge naučnike i mešetare da okušaju svoju sreću. Američka nacionalna okeanografska služba (NOAA) tokom protekle decenije objavila je nekoliko studija koje se bave procjenom koncentracije zlata u svjetskim morima, prenosi “bankar“.
Naime, u zavisnosti od dijela okeana u kojima se vade uzorci – na primjer, u sjevernom Atlantiku i sjevernom Pacifiku vjeruje se da ga ima najmanje – procjena se kreće od 20 miliona tona pa sve do deset milijardi tona zlata u ukupno 1.338.000.000 kubnih kilometara vode. Prema tome, već izuzetno veliki raspon mogućih iznosa zlata pokazuje boljke nedovoljne preciznosti, odnosno spekulativne prirode samog istraživanja.
Za početak, teško je utvrditi i ukupnu kubikažu slane vode. Uvriježena statistika kaže da ona obuhvata oko 97 odsto od ukupne količine vode na Zemlji i prekriva približno 70 odsto njene površine, ali je veoma nezahvalno govoriti o tačnim dubinama do kojih doseže. Ali uzevši da je gornji podatak najpribližniji istini, aktuelnu vrijednost zlata na berzama, kao i najkonzervativniju procjenu o njegovoj koncentraciji u vodi, dolazimo do iznosa od 822,8 biliona dolara koji slobodno plivaju svuda oko nas, piše magazin “Forbs”.
Taj iznos prema najoptimističnijoj verziji o prisustvu zlata u okeanima samo treba pomnožiti sa 500 i dobija se iznos od nevjerovatnih 400 triliona dolara. Pa koga ne bi privukle tolike cifre? Poređenja radi, objedinjeni BDP svih država svijeta u 2018. godini iznosio je 84,8 biliona dolara po statistici MMF.
Pošto se uvek nađe neko “ali koje sreću kvari”, u ovom konkretnom slučaju to je činjenica da svaki litar morske vode sadrži zlato tek u bilionitim tragovima. Čovječanstvo, naprosto, još uvijek nije smislilo način da ekstrahuje toliko sitne čestice, barem ne izvan laboratorijsko-eksperimentalnih uslova i sa krajnjim troškovima koji bi bili ispod moguće zarade. Što ne znači da već nije bilo nekoliko ideja kako da se prevaziđe ovaj očigledni problem.
Činjenica da se u svakom litru morske vode nalazi tek nekoliko desetina bilionitih dijelova grama zlata predstavljaće tvrd orah za naučnike još puno godina pred nama. Ne postoji odgovarajući sitan filter, a pogotovo ne onaj koji bi na veliko mogao da izdvaja čestice tolikih veličina.
S druge strane, kada je u pitanju količina zlata koja leži na morskom dnu, u vidu zlatnih poluga, dukata ili nakita, koja se nakupljala sa svakim brodskim potonućem – tu ne mogu da se donesu nikakve stručne procjene, a prostor za avanturiste i oportuniste raznih fela još je veći. Od rimskih galija, preko piratskih brikova, pa do Titanika, radi se o temi koja uspješno zaokuplja ljudsku maštu već vijekovima.
