Pažljivo proučavanje vanzemaljskog kamena Hipatija, koji je otkriven u Egiptu 1996. godine. Naučnici su na osnovu njegove strukture znali da je vanzemljskog porijekla, sumnjajući da djelići unutar njega zapravo potiču od oblaka gasa i prašine koji su ostali od drevne supernove.
Tokom milijardi godina, mješavina prašine formirala je čvrstu stijenu koja je zarobila gas unutar sebe.
“U neku ruku, mogli bismo da kažemo da smo uhvatili supernovu 1a u trenutku kada se desila, jer su se atomi gasa iz eksplozije zarobili u oblaku prašine, koji je vremenom formirao kamen”, kaže geohemičar Jan Kramers sa Univerziteta u Johanesburgu.
Koristeći veoma osjetljive i nedestruktivne tehnike hemijske analize, tim naučnika proučavao je sićušan uzorak Hipatije.
Otkrili su nizak postotak silicijuma, hroma i mangana što je značilo da kamen nije formiran u našem solarnom sistemu. Utvrdili su visok nivo gvožđa, sumpora, fosfora, bakra i vanadijuma, što takođe nije nešto uobičajeno za naš dio svemira.
Naučnici su takođe došli do zaključka da Hipatija nije potekla od supernove tipa 2 (uobičajene eksplozije masivne zvijezde), jer ima previše gvožđa u odnosu na silicijum i kalcijum, što znači da to ostavlja mogućnost da je zapravo nastala iz supernove 1a.
“Ukoliko je naša hipoteza tačna, Hipatija bi bio prvi opipljivi dokaz i ostatak supernove tipa 1a na Zemlji”, istakao je Kramers, piše RTS.
