Izrazi “ćale” i “keva” često se mogu čuti u žargonskom oslovljavanju roditelja.
Nazivi i jesu pomalo dio “uličnog” govora, međutim, primijetno je da se često upotrebljavaju kada među osobama postoji visok stepen bliskosti.
Čak je i čuveni Momo Kapor posvetio cijeli jedan esej objašnjavajući psihologiju “ćaleta” pravog domaćina, koji je ujedno i najbolji ortak i autoritet koga se plaše.
Sa druge strane, mame su se često ljutile kada bi, u periodu puberteta njihovih miljenika i miljenica, postajale keve.
Dugo se mislilo i da ovaj naziv nosi pogrdno i uvredljivo značenje, međutim, istina je potpuno drugačija.
Ovaj žargonski izraz, koji se odomaćio u srpskom jeziku, predstavlja izvrnutu interpretaciju riječi “nekev” koja je u jeziku dorćolskih Jevreja Sefarda označavala majku.
Nažalost, ova jedinstvena etnička zajednica, koja je vijekovima živjela na Dorćolu i tu ostavila dubok trag u kulturi Srbije u brojnim oblastima, potpuno je nestala, a uspomena na njih sačuvana je i kroz ovaj legendarni izraz.
Riječ ćale, sa druge strane, nastala je kao skraćenica od “ćaća”, koji je karakterističan naziv za oca na “zapadnoj strani”,piše Kurir.
